Hallo iedereen
De dag begon zoals de avond was geëindigd, koud ! Onze luidruchtige buren waren na hun lange nacht nog vreedzaam hun roes aan het uitslapen. Uiteraard beperkten we onze decibels tot gelijkaardige niveaus als die waar ik gisterennacht kon van genieten. Helaas viel er een aantal keer iets om in onze metalen beerbox (kist waar je 's nachts eten en badkamerspul insteekt) en klemde de deur wat. Hierdoor moest ik er een aantal keer hard mee slaan voor ze effectief dicht ging. De buren begrepen het vast :). Na wat vrolijk heen en weer geroep met Natasja of we eerst gingen eten en dan koffie halen of omgekeerd sloegen we onze tentdeur nog 7 keer dicht (het was immers 7 uur).
De koffie deed deugd ! Na een aantal 'free refills' stonden de zenuwen strak en had ik er zin in. Natasja had liever iets rustiger wakker geworden, helaas :). Na ontbijt in onze stoeltjes en onze koelbox als tafel te gebruiken vertrokken we weer.
Het laatste lange ritje in Amerika, we werden er zowaar stil van. Onderweg stopten we bij El Capitan een reusachtig stuk rots waarbij je je minuscuul voelt, Bridalveil Falls een klein waterstroompje dat op een bruidssluier lijkt en Wawona Village. Deze laatste stop werd ons verplicht door een kwaaie parkeerwachter die melde dat de parking bij Mariposa (met de gigantische Sequoia bomen) vol was. Ontgoocheld reden we 4 Miles terug en sprongen op de pendelbus. Tijdens de busrit doemde in de verte reeds de eerste reuzen op. We wandelden en fotografeerden enkele omgevallen, afgebrande en doorboorde exemplaren. Gezonde exemplaren uiteraard ook :) Op de terugweg blikten we terug op onze reis tot nu toe. Natasja vond dat ze reeds goed geklommen had en amper gevallen was ! De woorden waren nog niet volledig uitgesproken of er stak ergens een tak uit de grond en...
Naar goede gewoonte was ik net op tijd om mijn lieve vriendin van de snel naderende grond te behoeden. Zoals je ziet nooit het vel van de beer verkopen voor hij geschoten is. Al lachend keerden we terug naar de busplaats. We hadden net een welverdiend ijsje gekocht en daar was onze rit terug reeds. Geweldige timing noemen ze dat. Terug in de auto zetten we koers naar San Francisco de plaats en hotel waar we onze reis begonnen zijn.
Halverwege stopten we bij een Jack in the box voor onze laatste hamburger en medium cola waar gerust 2 liter in kon. Hiernaast was er ook een Arco tankstation waar we nog eens voltankten voor 3.3$. 2 Uur die veel te snel voorbij waren later stonden we in de lobby van onze laatste slaapplaats.
We haalden de auto volledig leeg en begonnen alles in gereedheid te brengen voor onze terugvlucht donderdag (hopen op geen staking bij Air France).
Michael
Hallo iedereen,
Afgelopen dagen zaten we Yosemite NP. Hier was WIFI, maar niet voor iedereen blijkbaar. Dus hier het verslagje van Death Valley naar Yosemite NP.
We vertrokken na een onrustige nacht om 6u50 richting Yosemite. Een onrustige nacht voor Michael. De airco maakte veel lawaai, als die dan even uitviel begon de ijskast lawaai te maken. Het was ook gewoon te warm om één van beide uit te schakelen. Dus afzien voor Michael =)
We hadden afgesproken dat ik ging beginnen met rijden. Het zou een 6 uur durende rit worden (zonder stops) en het is leuker als je maar elk de helft moet rijden natuurlijk. In het Death Valley zelf maakten we nog een snelle stop aan de Sand Dunes. Dit zijn zandduinen en je waant je even in de Sahara. Heel mooi en zalig weertje zo vroeg 's morgens.
Na deze stop begon het echte werk. Een lange kronkelende bergpas leidde ons uit Death Valley. Het ging op sommige stukken heel steil omhoog om dan weer diep te dalen.. Onderweg kwamen we een klein stopplaatsje tegen waar de benzine 5.1 dollar per Gallon stond geprijsd. Heel veel, wetende dat we meestal 3.50 maximum hebben getankt. We dachten natuurlijk locatie, locatie, locatie! We konden nog even verder met onze tank dus reden we verder. Echter een half uur later stond de prijs al 6 dollar! Echt niet normaal, dus nog verder rijden =)
Ondertussen waren we Death Valley uit en begonnen de bergen plaats te maken voor landelijke uitzichten. Zo landelijk dat ik ineens een koestop moest maken. Koeien die in troep de weg oversteken, begeleid door de plaatselijke cowboys en honden. Grappig om te zien, zeker omdat er een paar koppige koeien tussen stonden die weigerde om de weg te verlaten.
We kwamen dichter bij Bishop. Hier wou ik zeker even stoppen omwille van een leuke bakkerij die ik had gevonden via tips van andere bloggers. Erick Schat's Bakkerij! Een Nederlandse bakker, met heel veel verschillende soorten brood en patisserie! En écht brood, niet van dat sandwich brood dat we al 3 weken eten =) We keken even verlekkerd rond en besloten toen om een groot stokbrood te nemen. En het was bijna middag, dus we hadden meteen een lekkere lunch bij! Een heel leuke stop, en heel druk bezocht door Amerikanen die proberen 'oliebollen' uit te spreken ;) (Niet iedereen spreekt even vlot meerdere talen uiteraard)
Na deze stop was het terug aan Michael om te rijden, mijn 3 uurtjes zaten erop! Niet zo heel lang nadat Michael het stuur overnam maakten we al de afslag om de Tioga pass op te rijden. Dit is de hoogste bergpas van California en leid je via de oostelijke ingang Yosemite binnen. We kregen ons gebruikelijke krantje met info en routemap en gingen op pad. We stopten op verschillende mooie plaatsen langs de Tioga pass. Onder andere: Tenaya Lake en Olmsted Point.
Michael kreeg ondertussen wat last van hoofdpijn en vroeg om af te wisselen. Ik nam dus het laatste stuk van de Tioga Pass voor mijn rekening. En wat was het zalig rijden. Voor mij reden 2 wagens die niet om de haverklap alles dichtgooien uit schrik voor de afgrond maar gewoon rustig doorreden. De bordjes wezen ons in de goede richting (jongens, wat is hier alles goed aangegeven!) en voor we het wisten reden we de parking van Curry Village op. Deze nacht hebben we geboekt in een tent! Na het inchecken het inladen van de tent (zie foto's, het is hilarisch!) zijn we gaan zoeken achter de shuttlebus. Het aangename in de Nationale parken is de goede organisatie van hun shuttlebussen. Ze komen vlot om de 10 minuten en alles staat enorm goed aangegeven. USA = Vakantieland!
We hadden alle twee niet veel zin om een grote wandeling te doen. Dus kozen we een kleine makkelijke wandeling uit en namen de shuttle. We stapten af bij de Lower Yosemite Fall. Dit is een wandeling van 20 minuten stond aangegeven. Wij deden er (met foto's erbij) een 15 minuten over. De waterval stond droog, dus niet veel te zien hé!
Terug aan de shuttle halte konden we nog geen 3 minuten zitten of de bus was er al. Op de bus viel de beslissing dat er vandaag niet veel meer ging gebeuren. Michael zijn hoofdpijn was al iets beter en hij wou een pizza =)
Dus even omkleden in de tent en naar de pizza patio. Je 'koopt' een pizza met enkel tomatensaus en kaas en de rest moet je nog eens bijkopen. Maar locatie locatie locatie zeker?! Omwille van de grote honger nam ik er nog een hotdog bij en Michael wou eens een chilidog proberen. Goedgekeurd! En de pizza was heel lekker, niet vettig en een goede knapperige korst!
Na ons avondmaal keerden we terug naar onze tent en haalden onze kampeerstoeltjes boven! Nu zijn we pas echte kampeerders! We hebben nog wat gelezen tot het te donker was. We zijn lekker vroeg gaan slapen in het niet zo gemakkelijke bed (wat hadden we verwacht? :p)
xxx
Natasja
Het weer: van 17° naar 27°
Aantal foto's: 145
